کار برای دین الله چه فایده وقتی ما می‌سازیم و دیگران تخریب می‌کنند؟! چه فایده وقتی هیچ نشانی از صبح امید امت اسلامی دیده نمی‌شود؟
چه فایده وقتی ما می‌کاریم و طوفان ستمگران می‌آید و همه‌ی کشت و کار ما را از ریشه و بن می‌کند و امید چیدن میوه و گرفتن حاصل را از ما می‌گیرد؟!
حق با شماست برادرم… هیچ فایده‌ای ندارد!
وقتی شما میدان مبارزه را در همین دنیا محدود می‌کنید هیچ فایده‌ای ندارد.
هیچ فایده‌ای ندارد زمانی که فکر کنید مزد و پاداش کار با الله پوره در همین دنیا داده می‌شود و به این سخن الله قناعت ندارید: ﴿وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ/ بی‌گمان به شما پاداش تان به تمام و کمال در روز قیامت داده می‌شود.﴾ [آل‌عمران: ١٨٥]
هیچ فایده‌ای ندارد، زمانی شما مانند از دین بی‌خبران پیروزی را به دست‌آوردهای دنیوی می‌سنجید: یا پیروزی و تمکین و رفاهیت و یا شکست و ناکامی!
هیچ سودی ندارد زمانی که شما «معامله را غلط فهمیده باشید»: ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ/ الله متعال جان‌ها و مال‌های مؤمنان را از آنان در مقابل بهشت خریده است!﴾ [التوبة: ١١١]
اگر شما چنین فکر می‌کنید، کار و تلاش هیچ فایده‌ای ندارد. برای همین بنشینید و کار با الله را کنار بگذارید و نومید شوید و دیگران را ناامید کنید و چون شکار به دام دشمنان و شیطان روید، چرا که هیچ فایده‌ای ندارد!
اما اگر این سخن الله متعال را درست بخوانید و باور داشته باشید: ﴿وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ/ و این که قطعا تلاش و کوشش اش نتیجه خواهد و سپس پاداش کافی دریافت خواهد کرد﴾ [النجم: 40-41] به خوبی می‌دانید که فایده‌ی حقیقی در کار با الله در این شرایط و وضعیت نهفته است!
اگر این حدیث را درست بخوانید و در آن تأمل کنید: «عبادت در زمان آشفتگی و فتنه مانند هجرت به سوی من است» این فایده برای تان بس است که از مهاجرین شمرده شوید و در روز قیامت در نتیجه‌ی کارهایی که کرده اید در گروه محمد (صلی الله علیه وسلم) با آرامش و اطمینان و عزت و امان و سربلندی حشر شوید!
چه فایده؟؟!! آیا این کافی نیست که شما تخمی بکارید و هرگاه الله بخواهد آن را آب دهد و در نتیجه پیوسته به اذن پروردگار خود میوه و ثمر دهد؟
آیا این کافی نیست که تخم امید را در دل‌های مسلمانان بکارید و آنان را نسبت به الله خوشبین گردانید و در نتیجه اگر بمیرند با قلب سلیم بمیرند و اگر زنده هستند در مقابل فتنه‌ها پایدار و استوار باقی بمانند و سپس هنگام رسیدن پیروزی موعود شما زیربناها و خشت‌های نخستین آن را نهاده باشید؟!
نه، سوگند به الله که همه‌ی طاغوت‌ها و تاریکی‌های روی زمین نمی‌توانند نور تان را خاموش کنند و تخمی را که با اخلاص کاشته اید، ریشه کن کنند.
در پایان سخنانی از کتاب «أفراح الروح/ جانِ جان» سید قطب (رحمه الله) را می‌آورم، سخنانی که تأثیر شگرفی بر زندگانی من داشته است. سید قطب (رحمه الله وغفر له وأحسن إلیه) می‌گوید: «دیگر از مرگ نمی‌ترسم، حتا اگر همین لحظه به سراغم آید! من به اندازه‌ی توان خود تلاش کردم. کارهای بسیاری هست که اگر زنده بمانم دوست دارم انجام دهم، اما اگر انجام داده نتوانم حسرت و افسوس نمی‌خورم؛ چرا که دیگران به آن‌ها خواهند پرداخت. اگر آن کارها قابلیت داشته باشند کسانی آن‌ها را انجام خواهد داد. من به این باور دارم که لطف و عنایتی که هستی را می‌چرخاند، فکر و اندیشه‌ی شایسته‌ای را مهمل و متروک نمی‌گذارد».
این سخنان را زمانی سید قطب نوشت که به وسیله‌ی طاغوت عصر خود زندانی شده بود و منتظر اعدام خود بود نه چیدن میوه و نتیجه!
و من خود منتظر روزی هستم که در آن بگویم:
دیگر از مرگ نمی‌هراسم، حتا اگر همین لحظه به سراغم آید! چرا که تخم عظمت و محبت الله و کتاب و پیامبر و شریعت اش را در دل‌ها کاشتم و دوست دارم الله را با این دستاویز ملاقات کنم و امیدوارم الله متعال پس از من این تخم را آبیاری کند.
دیگر از مرگ نمی‌هراسم، حتا اگر همین لحظه به سراغم آید! درست است که من قطعا در خدمت به دین الله کوتاهی‌هایی دارم، اما به یاد دارم که با پروردگاری کریم و ودود و رحیم طرف هستم.
منتظر این روز هستم و از الله متعال می‌خواهم من و شما برادران و خواهران را توفیق خدمت به دین خود را عطا فرماید. این زمان است که طوفان هیچ ظالمی به ما زیان و ترسی رسانده نمی‌تواند. ما تخمی که در اختیار داشتیم کاشتیم، حاصل به دست الله است.
د. إياد قنيبي
ترجمه: ابوزینب محمد بهرامی